کارآموزی شناختی
كالينز، براون و نيومن (1989) پیشنهاد دادند كه يادگيري رياضيات را ميتوان با يادگيري يك حرفه یا مقايسه كرد. که این فرآيند كارآموزي يا همان كارآموزي شناختي است. يك كارآموز به استاد خود توجه ميكند و سپس با نظارت كامل عمل ميكند و در نهايت خود ميتواند به تنهايي كار كند. استراتژيهاي نمونه معلم رياضي همانند نقش استاد عمل ميكند. در مرحله بعدي معلم رياضي همانند يك مربي به كار دانشآموز نظارت دارد و در پايان هنگامي كه دانشآموز مستقل شد نقش وي محو ميشود.
شاخصه اصلي كارآموزي شناختی توجه به اين ايده است كه دانش محصول فعاليت، محيط و فرهنگي است كه در آن رشد ميكند (كالينز، براون و نيومن، 1989). چنين نگرشي به يادگيري رياضي اهميت يادگيري عملی را نمايان ميسازد. اگر دانشآموز بخواهد در اين زمينه مجرب شود گوش دادن به توضيحات كافي نيست (بلایس 1988).
Patricia, M. (2001), Supporting Student Efforts to Learn with Understanding: An Investigation of the Use of JavaSketchpad Sketches in the Secondary Geometry Classroom, Department of Curriculum, Teaching and Learning, Ontario Institute for Studies in Education of the University of Toronto.
